Prof. dr hab. inż. Maciej Nowicki

WYKSZTAŁCENIE, STOPNIE NAUKOWE

  • 1958-1963 - studia na na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej
  • 1970-72 - doktorat na na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, temat: optymalizacja filtracji na filtrach włókninowych
  • 1976 - habilitacja - praca na temat praktycznej weryfikacji matematycznych modeli dyfuzji zanieczyszczeń w atmosferze; mianowanie na docenta na Politechnice Warszawskiej
  • 1978 - dwuletnie studia planowania przestrzennego na Politechnice Warszawskiej
  • 1992 - nadanie tytułu Profesora przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

DROGA ZAWODOWA

  • 1963-70 - Pracownik naukowy Zakładu Mechaniki Aerozoli Polskiej Akademii Nauk
  • 1970-86 - Praca w Instytucie Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej
  • 1980-82 - Prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej
  • 1986-89 - Kierownik Zakładu Ochrony Atmosfery w Instytucie Ochrony Środowiska w Warszawie
  • 1989-90 - Wiceminister Ochrony Środowiska w rządzie premiera Tadeusza Mazowieckiego
  • 1989-90 - Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w rządzie premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego
  • od 1992 - Prezes Fundacji EKOFUNDUSZ zarządzajacej środkami pochodzacymi z ekokonwersji polskiego długu zagranicznego z przeznaczeniem na inwestycje w ochronie środowiska (od momentu jej powstania do chwili obecnej)

Doświadczenia zdobywane za granicą

  • 1974-75 - Stypendium DAAD w Institut für Atmosphärische Umweltforschung w Garmisch-Partenkirchen w Niemczech
  • 1980 - Trzymiesięczne stypendium DAAD w Garmisch-Partenkirchen
  • 1987 - Dwumiesięczny staż we Włoszech (Rzym, Mediolan, Calabria) jako "Visiting Professor"
  • 1989-91 - Wiceprzewodniczący Rady Wykonawczej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ dla Konwencji o transgranicznym zanieczyszczeniu atmosfery
  • 1994-95 - Wiceprzewodniczacy Komisji ONZ do spraw Zrównoważonego Rozwoju ("UN Commission on Sustainable Development")
  • 1996
    • Laureat Niemieckiej Nagrody w Dziedzinie Ochrony Środowiska - Deutscher Umweltpreis, przyznanej za całokształt dokonań jako uczonemu, mężowi stanu i działaczowi ekologicznemu
    • Laureat największej w Europie nagrody rządu niemieckiego "der Deutsche Umweltpreis"
    • Fundator Fundacji im. Nowickiego, której celem jest wspieranie rozwoju najlepszych młodych specjalistów w ochronie środowiska – wypromowanie ponad 220 osób w latach 1997 – 2010 (stypendia zagraniczne wspólnie z Fundacją niemiecką DBU)
  • od 1997
    • Członek europejskiego Jury prestiżowej Nagrody Forda (dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe)
    • Członek zespołu doradców Sekretarza Generalnego OECD ds. Trwalego Rozwoju
  • 2002 - Grand Prix dla EkoFunduszu na światowym konkursie Energy Globe w Linz (Austria)
  • 2007 – 2010 - Minister Środowiska
    • 2008 organizator i gospodarz Konferencji ONZ do spraw Ochrony Klimatu w Poznaniu
    • 2008 – 09 Przewodniczący Konwencji ONZ do spraw Ochrony Klimatu
  • od 2010 - Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
  • 2010 – laureat Nagrody Bałtyckiej Rządu Szwedzkiego

Członek Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Salzburgu

Odznaczenia:

  • - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • - Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Republiki Federalnej Niemiec

Autor wielu książek z zakresu ochrony środowiska, w tym "Strategia ekorozwoju Polski" (Warszawa 1992), będącej podstawowym dziełem w tym zakresie w literaturze polskiej. Ponadto autor okolo 130 artykułów na temat ochrony środowiska i ekorozwoju oraz ponad 100 referatów, wygłaszanych na konferencjach miedzynarodowych.

Żonaty, dwie córki, bezpartyjny.